Locaties

Centrale expositie

Start je tocht dan met een bezoek aan de overzichtstentoonstelling bij Frame.de.galerie in de Stad van Cahen. Hier is van alle deelnemende kunstenaars één werk te zien. Dit werk is te koop; het aankoopbedrag gaat volledig naar de kunstenaars.

Bij Frame.de.galerie in de Stad van Cahen is ook de tentoonstellingscatalogus te koop. Met de aankoop daarvan ondersteun je de organisatie van Vreemde Gasten.

Githa van Eeuwen maakt tekeningen en schilderijen waarin verbeelding en realiteit elkaar ontmoeten. Haar voornaamste onderwerp is de manier waarop de mens zich verhoudt tot zijn natuurlijke omgeving. Zijn we onderdeel, of staan we erboven? En zijn de verschillen eigenlijk wel zo groot als we denken?

Annamaria Kedves creëert kunst met verrassende grafische effecten, die ontstaan ​​uit een combinatie van materialen, techniek en het stookproces. Het tentoongestelde werk bestaat uit grote en kleine borden met illustraties van vogels, insecten en planten. Het werk van keramist Alie van de Wolfshaar is kleurrijk en figuratief. Het stelt dieren, mensen of bouwwerken voor.

Vier kunstenaars brengen een ode aan Armando (1929-2018).
Ronald Zuurmond, beeldend kunstenaar met een combi van schilderkunst en textiel.
Koen van Hensbergen, literatuur.
Hans Lemmerman en Inge van Run, fotografie/videografie.
Armando wordt geactualiseerd.
Zijn zeggingskracht wordt vertaald naar 2024: LUST FOR LIFE.

Lucienne Meijerink-Smeenk is gefascineerd door de mogelijkheden van klei. Ze houdt ervan om met dit materiaal te experimenteren en combineert het met verschillende ingrediënten en andere materialen. Door bijvoorbeeld de as van een houtvuur tijdens een feestje in het glazuur te verwerken, krijgt haar werk een persoonlijke uitstraling. Ze vindt haar inspiratie in verweerde materialen, industriële gebouwen en de natuur. Haar objecten vertellen een verhaal. Het creëren van een plekje voor een dierbare herinnering geeft haar werk een extra dimensie.

Ron Jager presenteert samen met Fons Boogaard de installatie 'De Klaagmuur'. Het menselijk leven is in hoge mate absurd . Een mens wil harmonie, streeft naar geluk, wenst zich in een veilig bestaan. In de praktijk wordt een mens geconfronteerd met het tegendeel. Wat te doen na die confrontatie? Klagen. Klagen overbrugt de kloof tussen het ideaal en de rauwe werkelijkheid. Op zondag is er om 14.00 uur en 16.00 uur een performance.

Op zondag is er om 14:00 uur en om 16:00 uur een performance.

Krijnie Beyen toont de serie ‘Portals’, die ze heeft gemaakt als onderdeel van een negen maanden durend project met solotentoonstellingen en bijeenkomsten in de Xaveriuskerk over het thema ‘Maria (Magdalena) in mij’. Het werk van Krijnie zelf verbeeldt de transformerende kracht die zij bij de deelnemers aan de bijeenkomsten mocht ervaren. Het portret laat de Maria (Magdalena) zien die zij in zichzelf voelt.

Op zondagmidag verzorgen de dichters Ger Bos en David Verwer en de componiste en zangeres Sarah Sounds een serie intermezzi met liederen en gedichten over Maria (Magdalena) in mij.

De schilderijen van Hanna Salonen zou je symbolisch of sprookjesachtig figuratief kunnen noemen. In haar nieuwe serie ‘De niet ervaren herinneringen’ geeft zij een eigen invulling aan het collectieve familiegeheugen. Corine de Waart exposeert beelden van brons en van steen. Voor haar stenen beelden is de natuur en de steen zelf haar inspiratiebron, wat meestal leidt tot organische vormen en geabstraheerde dierfiguren. Bij haar bronzen beelden vormen naast de natuur ook de mens en zijn eigenaardigheden een inspiratiebron en speelt humor een rol.

Iris Halter werkt vooral met blauwe verf. Blauw staat voor haar voor de lucht, de zee, de kleur ogen van haar zoontje en voor vrijheid. Terwijl ze deze schilderijen maakt, is mijn hoofd helemaal leeg en is ze alleen daar maar mee bezig. Voor haar is dat ultieme vrijheid.
Anne France Monshouwer laat zich inspireren door wat ze op het strand vindt: schelpen, houtjes, stenen, zee-egels en op te rapen. Ook de structuur van het drooggevallen strand tijdens eb of watererosie sporen in steen blijven fascineren. Haar werk is veelal organisch van vorm, waarin zij de schoonheid van de natuur weergeeft zonder er een kopie van te maken.

Foktjen Koning maakt herinneringssieraden en objecten die tot stand komen door verhalen en emoties en door gekoesterde voorwerpen te verwerken.

Geïnspireerd door de natuurlijke kleuren en structuren van klei maakt keramist Iris te Wieske objecten waarmee ze mensen een moment van rust wil bieden.


Fotograaf Kyra van Opijnen is op zoek gegaan naar de symboliek van planten en het tijdperk waarin we leven.

Als reactie op het verbod om meer dan twee gasten thuis te ontvangen tijdens de corona-epidemie maakte Suzanne Compaan een“onbruikbaar servies”. Tijdens Vreemde Gasten gebruikt zij de honderden onderdelen van dit servies voor een nieuw project.


In het werk van houtkunstenaar Frank Driessen komen bewondering voor de natuur, fascinatie voor de levenscyclus en vakmanschap samen.

Expressie en spontaniteit zijn de belangrijkste drijfveren in het werk van German Jimenez, waarbij de natuur nadrukkelijk aanwezig is. Hij probeert de realiteit weer te geven door wat hij ziet en ervaart, niet als een dagelijkse spiegel maar als een soort “recycling” vanuit een nieuw en ander perspectief en ervaring.

Caroline Eier werkt van abstract tot figuratief. Zij improviseert op de etsen van Rembrandt en het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci.

De schilderijen van Hanna Salonen zou je symbolisch of sprookjesachtig figuratief kunnen noemen.

Margreet Dijkstra maakt veelal tweedimensionale werken. Har werk is vaak een combinatie van botanische figuren en geometrische vormen. Jet Kunz laat in haar serie ‘Dirigenten’ zien hoe een dirigent zijn of haar vertaling van de muziek overdraagt aan het orkest. Karen Pompe vertelt door middel van gerecyclede materialen, oude foto’s, papier, textiel, naald en draad haar verhaal over dieren, bloemen en planten waar het niet goed mee gaat.

Anneke Adema heeft zich laten inspireren door bamboe. Anneke Koster schildert landschappen, open ruimtes, steden, straten, industrieterreinen uit verschillende tijden.

De serie 'Sporen' laat de vergankelijkheid zien van het leven. De foto’s laten het lege huis zien waar de ouders van Jan Kees Helms hebben gewoond. Aan de hand van indrukken in de vloerbedekking en kleurverschillen is te zien waar meubels hebben gestaan. Zijn ouders zijn overleden en het huis is leeg en krijgt een andere bestemming. In die tussentijd is de overgang van oud naar nieuw te zien.

Jan Kees Helms exposeert op Valkestraat 6.

Website van de kunstenaar

De ‘lichtobjecten’ van Harry Spenkelink zijn gemaakt van papierporselein. Door de open structuur kan zowel het dag- als kunstlicht met het werk spelen en verandert het steeds van verschijningsvorm. Het zijn daardoor dynamische kunstwerken.

Adriana Nichting maakt beelden. Meestal van klei. Maar ze houdt ervan materialen te combineren en grenzen te verleggen, dus zijn er intussen ook beelden met/van brons, hout, glas, perspex, textiel en metaal.

Beeldhouwer Leon Turpijn werkt figuratief en ook abstract. Hij gebruikt serpentine en albast als materiaal.

Mary Splinter creëert keramische kunstwerken. Het zijn meestal arbeidsintensieve, met de hand gevormde objecten, geïnspireerd op de overvloedige schoonheid van de natuur.. Ze zoekt voortdurend naar de grenzen van wat technisch mogelijk is.

Doke Melman heeft een voorkeur voor eenvoudige composities en subtiele kleurcontrasten. In haar schilderijen laat ze achterwege wat teveel, te gedetailleerd en te ingewikkeld is. Daardoor wint het beeld aan kracht.

Dineke Groenhof Blaauw schildert met inkt op papier, gebruikt technieken van het kalligrafisch schrift. Ze schrijft de beweging van danser en de klanken en stiltes van muziek.

Irma Frijlink tekent met de naaimachine op industrieel vilt. Vervolgens snijdt zij delen uit. Een steeds terugkerend thema in haar werk is kwetsbaarheid in de natuur en bij de mens.

Hannah Blom maakt al lassend, lijmend, naaiend, knopend beelden die verrassen, prikkelen, zoeken en spelen.

Henriëtte Coppes zaagt stapels tijdschriften met de zaagmachine, verbindt de stapeltjes papier met touw, metaal of textiel en bewerkt ze met verf en verharder. Zo ontstaan nieuwe rasters, die passen binnen haar abstract-geometrische beeldtaal.

Shakes Tembani fotografeert het dagelijks leven in de townships van Kaapstad, Zuid-Afrika, en schildert vervolgens de mensen in strakke, kleurrijke en simpele vormen in een bijna naïeve stijl.

Alma Thomas maakt grote wandkleden op basis van dromerige, mystieke basisbeelden

Jibril Achu ‘schildert’ met knipsels, altijd met de kenmerkende smalle strookjes als achtergrond.

Mieke de Kok laat zich inspireren door de tekeningen van de jongste kinderen en maakt ‘koppoters’: figuren met een stevige kop op lange ranke poten. Annemiek van Bedem maakt figuratieve olieverfschilderijen. Haar onderwerpen zijn mensen, dieren, stadsgezichten en stillevens. Tijdens deze editie van Vreemde Gasten toont ze haar dierenportretten.

Hannah Blom maakt, geïnspireerd door natuur en architectuur, werk in metaal, veelal abstract: wandobjecten en objecten die vrij in de ruimte staan. Eigenlijk zijn het tekeningen in de ruimte. Willemijn van Dorp laat zich inspireren door stromend water. De magie van het eeuwige, tijdloze ritme en beweging is haar hoofdthema.

Gemma Oosterhof speelt in haar werk veel met het thema 'kwetsbaarheid' en gebruikt verschillende technieken om tot een eindwerk te komen. Cathérine Schoenmakers legt zich toe op ‘constructief textiel’, driedimensionaal textiel. De objecten die zij maakt zelf, maar ook de gebruikte materialen, vertellen verhalen die sociale constructies of milieukwesties blootleggen.

Karin Koning exposeert haar werk “Papieren verhalen”. Het is van alle tijden dat mensen op zoek gaan naar een beter leven. De overtocht van haar oma van Ameland naar het vaste land, rond 1900, was de inspiratiebron voor dit kunstwerk. Trudi Willenborg probeert in haar keramische werk de schoonheid van de onderwaterwereld te vangen. Karin Koning

Fotograferen is voor Jeroen Jimmink ‘schilderen met licht’. Daarin heeft het spel met vorm, detail, kleur ,belichting en compositie een grote rol. Zijn foto’s lijken vaak op een schilderij; die suggestie opwekken is fascinerend. Jeroen Jimmink probeert de realiteit altijd net even anders weer te geven. Hij nodigt met zijn werk de toeschouwer uit om stil te staan, te focussen en zichzelf de vraag te stellen: ‘Wat zie ik?’

Naast acryl en olieverf op doek werkt Elizabeth ook met epoxy giethars op houten panelen. In haar nieuwste werk komt haar fascinatie voor kleur en haar onderzoek naar kleurcombinaties tot uiting, Daarnaast is haar grafische achtergrond te zien in haar recente monoprinten.

Ruud Oeben is vooral bezig met het verbeelden van sterk emotionele onderwerpen. Dit doet hij in de vorm van collages, schilderijen, beelden en gedichten die allemaal uitgaan van hetzelfde basisidee.

De sieraden van Barbera de Leeuw kenmerken zich door hun eenvoud. Ze zijn krachtig met een vleugje sierlijkheid. De ruwe stenen worden met zorg uitgezocht en geheel of gedeeltelijk geslepen om verwerkt te worden in een sieraad. Christa Stoop is in haar werk geïnspireerd door de bebouwde omgeving. Uitgangspunt is om binnen zelfgekozen beperkingen te spelen met vlakken, lijnen en kleuren. Tijdens Vreemde Gasten 2024 exposeert zijn verschillende prints variërend van abstracte landschappen en architectuur.

Mieke en Jeanne van der Heiden maken schilderijen op linnen, hout of papier en werken meestal met Oost-Indische inkt en acrylverf. Voor Vreemde Gasten hebben ze onderzocht en vastgelegd wat het universele van het vrouw zijn is.

Khan Es, fotografie

Foto's, kleine schetsen en herinneringen vormen het uitgangspunt voor de schilderijen en gouaches van Reinier Kamphuis. In zijn werk zijn compositie en kleurgebruik belangrijk, maar ondergeschikt aan de spontaniteit van het schilderen.

Willy Schut “tekent” met naald en draad. Haar schilderijen en boekjes zijn een combinatie van schilderen, appliqueren en vrij machinaal en handborduren. Zij gebruikt stof, garen, verf en verder alles wat het beeld beter maakt. ‘Verbindingen’ vormen het centrale thema in haar werk. Verbindingen in de ruimste zin van het woord: industriële en menselijke. Evelien Spoelder schildert met olieverf of hout. Via de nerven en noesten vertelt zij het verhaal van dat hout. Daarnaast maakt zij bloemobjecten, veelal hangende kunstwerken met verse bloemen.

De beelden van Anna Skubisz nodigen uit om vanuit een nieuw perspectief naar het dagelijks leven te kijken. Meestal werkt Anna met natuurlijke materialen zoals schapenwol of gerecyclede pulp. Frans Ottink en Erna Huppelschoten van studioZAND ontwerpen en maken serviesgoed en producten zoals vazen, urnen en sieraden van porselein en zilver. Zij voelen het als een plicht om de dingen zó mooi te maken dat ze lang mee gaan.

Door het gebruik van lijnen en volumes creëert Jopie van Zanten ruimtes waarin zij de gewaarwording van tijdloosheid nastreeft.

Nadja Willems werkt graag aan langlopende vrije projecten. Recycling is een duidelijk concept in haar werk: ze gebruikt graag bestaande beelden gebruikt als basis.

Inez de Heer Kloots werkt met porselein. Ze ziet het als een uitdaging om de grenzen op te zoeken van de dikte van het materiaal. Uiteindelijk zijn haar sieraden daarvan het resultaat: fijn en kleurrijk. Gine Vredeveld werkt met textiel.

In het werk van Magdalena de Coninck tref je flarden aan van imaginaire landschappen, stille getuigen uit een ver verleden, mysterieus of visionair. Haar stijl is expressief, vrij, lyrisch organisch of abstract figuratief. Het werk van Ineke van Vliet bestaat uit objecten, installaties, mixed media en collages, vaak in series. Ze vindt haar inspiratie in de natuur, persoonlijke geschiedenissen, herinneringen en verzameldrang. Waar mogelijk hergebruikt ze bestaande materialen.