Vreemde Gasten Amersfoort logo

Locaties

Kom je voor de kunst of voor de locaties? Het is ons om het even! Vreemde Gasten ontleent zijn kracht immers aan de bijzondere combinatie van hedendaagse kunst in de historische binnenstad van Amersfoort. Bepaal je wandelroute langs alle locaties met behulp van de kaart hieronder. Er is ook een papieren catalogus. Deze is op meerdere locaties te koop:

Met de aankoop ervan ondersteun je Vreemde Gasten. Dat kun je overigens ook doen door de QR-code te scannen die je op veel plekken op je route tegen zult komen.

Dit zijn de locaties van editie 2024:

Centrale expositie

Start je tocht dan met een bezoek aan de overzichtstentoonstelling bij Frame.de.galerie in de Stad van Cahen. Hier is van alle deelnemende kunstenaars één werk te zien. Dit werk is te koop; het aankoopbedrag gaat volledig naar de kunstenaars.

Bij Frame.de.galerie in de Stad van Cahen is ook de tentoonstellingscatalogus te koop. Met de aankoop daarvan ondersteun je de organisatie van Vreemde Gasten.

Op dit adres is ook de expositie te vinden van 2 kunstenaars: Githa van Eeuwen met haar vervreemdende schilderijen en het Wilde Oog met een hommage aan de Amersfoortse kunstenaar Armando. Schrijver Koen van Hensbergen presenteert er op zondag om 13.30 uur en 15.00 uur een werk dat het speciaal voor deze gelegenheid heeft geschreven: Voor Armando

Vier kunstenaars brengen een ode aan de Amersfoortse kunstenaar Armando (1929-2018). Ronald Zuurmond, beeldend kunstenaar met een combi van schilderkunst en textiel. Hans Lemmerman en Inge van Run, fotografie/videografie. Koen van Hensbergen, literatuur. Koen treedt een aantal keren op met een werk dat hij speciaal voor deze gelegenheid heeft geschreven: ‘Voor Armando”. Armando wordt geactualiseerd. Zijn zeggingskracht wordt vertaald naar 2024: LUST FOR LIFE.

Githa van Eeuwen maakt tekeningen en schilderijen waarin verbeelding en realiteit elkaar ontmoeten. Haar voornaamste onderwerp is de manier waarop de mens zich verhoudt tot zijn natuurlijke omgeving. Zijn we onderdeel, of staan we erboven? En zijn de verschillen eigenlijk wel zo groot als we denken?

De beelden van Anna Skubisz nodigen uit om vanuit een nieuw perspectief naar het dagelijks leven te kijken. Meestal werkt Anna met natuurlijke materialen zoals schapenwol of gerecyclede pulp. Frans Ottink en Erna Huppelschoten van studioZAND ontwerpen en maken serviesgoed en producten zoals vazen, urnen en sieraden van porselein en zilver. Zij voelen het als een plicht om de dingen zó mooi te maken dat ze lang mee gaan.

Dirk Duif wordt gedreven door een obsessie en liefde voor verschillende materialen. Hij maakt objecten die niet alleen functioneel zijn, maar ook een diepere betekenis hebben. Hij wil er een verhaal mee overbrengen. Lianne ter Maat gaat in haar serie ‘Verbonden’ op zoek naar verbinding met de ander. Ze heeft haar foto’s bewerkt met onder andere water, inkt en verf. Het werk van Nora Baetens is met name geïnspireerd op de natuur. Zij presenteert werken van email: een serie 'botanieken'. Marian Dessing richt zich op toegepaste kunst. Ze maakt functionele producten, zoveel mogelijk met gerecyclede materialen.

Lucienne Meijerink-Smeenk is gefascineerd door de mogelijkheden van klei. Ze houdt ervan om met dit materiaal te experimenteren en combineert het met verschillende ingrediënten en andere materialen. Door bijvoorbeeld de as van een houtvuur tijdens een feestje in het glazuur te verwerken, krijgt haar werk een persoonlijke uitstraling. Ze vindt haar inspiratie in verweerde materialen, industriële gebouwen en de natuur. Haar objecten vertellen een verhaal. Het creëren van een plekje voor een dierbare herinnering geeft haar werk een extra dimensie.

Iris Halter werkt vooral met blauwe verf. Blauw staat voor haar voor de lucht, de zee, de kleur ogen van haar zoontje en voor vrijheid. Terwijl ze deze schilderijen maakt, is haar hoofd helemaal leeg en is ze alleen daar maar mee bezig. Voor haar is dat ultieme vrijheid.
Anne France Monshouwer laat zich inspireren door wat ze op het strand vindt: schelpen, houtjes, stenen, zee-egels en op te rapen. Ook de structuur van het drooggevallen strand tijdens eb of watererosie sporen in steen blijven fascineren. Haar werk is veelal organisch van vorm, waarin zij de schoonheid van de natuur weergeeft zonder er een kopie van te maken.

Krijnie Beyen toont de serie ‘Portals’, die ze heeft gemaakt als onderdeel van een negen maanden durend project met solotentoonstellingen en bijeenkomsten in de Xaveriuskerk over het thema ‘Maria (Magdalena) in mij’. Het werk van Krijnie verbeeldt de transformerende kracht die zij bij de deelnemers aan de bijeenkomsten mocht ervaren. Het portret laat de Maria (Magdalena) zien die zij in zichzelf voelt.

Het werk van Mieke Vera gaat over natuur, kracht en de schoonheid van vergankelijkheid. Door middel van afdrukken op stof en papier en door gebruik te maken van zogenaamde dode materialen, met name bloemen en planten, fixeert zij momenten uit de cyclus van de natuur.

Anna Skubisz toont in de Xaveriuskerk haar werk O Mother.

 

Op zondagmiddag verzorgen de dichters Ger Bos en David Verwer en de componiste en zangeres Sarah Sounds een serie intermezzi met liederen en gedichten over Maria (Magdalena) in mij.

Annamaria Kedves creëert kunst met verrassende grafische effecten, die ontstaan ​​uit een combinatie van materialen, techniek en het stookproces. Het tentoongestelde werk bestaat uit grote en kleine borden met illustraties van vogels, insecten en planten. Het werk van keramist Alie van de Wolfshaar is kleurrijk en figuratief. Het stelt dieren, mensen of bouwwerken voor.

Ron Jagers presenteert samen met Fons Boogaard de installatie 'De Klaagmuur'. Het menselijk leven is in hoge mate absurd . Een mens wil harmonie, streeft naar geluk, wenst zich in een veilig bestaan. In de praktijk wordt een mens geconfronteerd met het tegendeel. Wat te doen na die confrontatie? Klagen. Klagen overbrugt de kloof tussen het ideaal en de rauwe werkelijkheid.

Op zondag is er om 14.00 uur en 16.00 uur een performance.

Mary Treu maakte in 1999 haar eerste vrouw uit steen. Daarna volgden nog vele andere vrouwelijke en mannelijke figuren. Mary gebruikt verschillende soorten steen. Sommige werken worden daarna in brons gegoten en sinds kort ook in aluminium. Haar beelden houdt ze zo strak mogelijk; de grilligheid van de steen bepaalt de sfeer.

De schilderijen van Hanna Salonen zou je symbolisch of sprookjesachtig figuratief kunnen noemen. In haar nieuwe serie ‘De niet ervaren herinneringen’ geeft zij een eigen invulling aan het collectieve familiegeheugen. Corine de Waart exposeert beelden van brons en van steen. Voor haar stenen beelden is de natuur en de steen zelf haar inspiratiebron, wat meestal leidt tot organische vormen en geabstraheerde dierfiguren. Bij haar bronzen beelden vormen naast de natuur ook de mens en zijn eigenaardigheden een inspiratiebron en speelt humor een rol.

Inez de Heer Kloots werkt met porselein. Ze ziet het als een uitdaging om de grenzen op te zoeken van de dikte van het materiaal. Uiteindelijk zijn haar sieraden daarvan het resultaat: fijn en kleurrijk. Gine Vredeveld werkt met textiel.

Anne Belleforte legt observaties van en herinneringen aan bebouwde omgevingen vast door middel van papier collé, verf en tekenwerk. Er zijn meestal geen mensen te zien maar wel sporen van menselijke aanwezigheid. Bernard van Hemert maakt abstracte beelden in hout, waarbij hij soms zo weinig verwijdert dat de essentie van het hout tastbaar wordt.

Door het gebruik van lijnen en volumes creëert Jopie van Zanten ruimtes waarin zij de gewaarwording van tijdloosheid nastreeft.

Nadja Willems werkt graag aan langlopende vrije projecten. Recycling is een duidelijk concept in haar werk: ze gebruikt graag bestaande beelden gebruikt als basis.

Willy Schut “tekent” met naald en draad. Haar schilderijen en boekjes zijn een combinatie van schilderen, appliqueren en vrij machinaal en handborduren. Zij gebruikt stof, garen, verf en verder alles wat het beeld beter maakt. ‘Verbindingen’ vormen het centrale thema in haar werk. Verbindingen in de ruimste zin van het woord: industriële en menselijke. Evelien Spoelder schildert met olieverf of hout. Via de nerven en noesten vertelt zij het verhaal van dat hout. Daarnaast maakt zij bloemobjecten, veelal hangende kunstwerken met verse bloemen.

Sophie Colpa verdiept zich in de uitdrukkingskracht van het menselijk lijf. Het verhaal en de emotie die in een vrouwenlijf schuil gaan, blijven voor haar een bron van inspiratie. Portretten van mensen zoals ze zijn, zonder opsmuk, zijn wat haar betreft de verbeelding van echte schoonheid. Seger Verbist creëert video’s op basis van archiefmateriaal en found footage. Daarmee onderzoekt hij wat het betekent om origineel te zijn – in zijn ogen in achterhaald concept. Samenwerken en met elkaar delen maakt sterker en daarom gaat hij op een rebelse manier in tegen copyright.

Naast acryl en olieverf op doek werkt Elizabeth ook met epoxy giethars op houten panelen. In haar nieuwste werk komt haar fascinatie voor kleur en haar onderzoek naar kleurcombinaties tot uiting, Daarnaast is haar grafische achtergrond te zien in haar recente monoprinten.

Foto's, kleine schetsen en herinneringen vormen het uitgangspunt voor de schilderijen en gouaches van Reinier Kamphuis. In zijn werk zijn compositie en kleurgebruik belangrijk, maar ondergeschikt aan de spontaniteit van het schilderen.

Mieke en Jeanne van der Heiden maken schilderijen op linnen, hout of papier en werken meestal met Oost-Indische inkt en acrylverf. Deze editie van Vreemde Gasten laten ze het resultaat zien van hun onderzoek naar wat het universele van het vrouw zijn is. Ans Mous heeft zich voor haar ruimtelijke objecten laten inspireren door de documentaire “Met Bromet naar hondencursus”.

Fotograferen is voor Jeroen Jimmink ‘schilderen met licht’. Daarin heeft het spel met vorm, detail, kleur ,belichting en compositie een grote rol. Zijn foto’s lijken vaak op een schilderij; die suggestie opwekken is fascinerend. Jeroen Jimmink probeert de realiteit altijd net even anders weer te geven. Hij nodigt met zijn werk de toeschouwer uit om stil te staan, te focussen en zichzelf de vraag te stellen: ‘Wat zie ik?’

Karin Koning exposeert haar werk “Papieren verhalen”. Het is van alle tijden dat mensen op zoek gaan naar een beter leven. De overtocht van haar oma van Ameland naar het vaste land, rond 1900, was de inspiratiebron voor dit kunstwerk. Trudi Willenborg probeert in haar keramische werk de schoonheid van de onderwaterwereld te vangen. Karin Koning

Suzanne Compaan maakt foto’s van details in de natuur, zoals opvallends boomschors, een spel van takken, schaduwen en de weerschijn in water. Hierbij zoomt zij zodanig in dat het object onherkenbaar wordt. Voor Wendela van Lynden is kunst maken in deze verzadigde wereld een proces van creëren en weer afbreken. Duurzaamheid hoort in deze tijd en is voor haar belangrijk. Schoonheid van gebruikt papier is de grote inspiratiebron. Papieren objecten die in hun pure vorm vergankelijk en kwetsbaar zijn.

De sieraden van Barbera de Leeuw kenmerken zich door hun eenvoud. Ze zijn krachtig met een vleugje sierlijkheid. De ruwe stenen worden met zorg uitgezocht en geheel of gedeeltelijk geslepen om verwerkt te worden in een sieraad. Christa Stoop is in haar werk geïnspireerd door de bebouwde omgeving. Uitgangspunt is om binnen zelfgekozen beperkingen te spelen met vlakken, lijnen en kleuren. Tijdens Vreemde Gasten 2024 exposeert zijn verschillende prints variërend van abstracte landschappen en architectuur.

Ruud Oeben is vooral bezig met het verbeelden van sterk emotionele onderwerpen. Dit doet hij in de vorm van collages, schilderijen, beelden en gedichten die allemaal uitgaan van hetzelfde basisidee.

In de schilderijen van Joke Rijneveen vallen twee hoofdthema’s te onderscheiden in haar werk: enerzijds is er de reeks figuratieve schilderijen met de corpulente dames, circustenten, wervelende optochten met vreemde karren, baldakijnen en blote mannen. Daarnaast maakt Joke weidse landschappen die vlot met het paletmes op het doek worden gezet. Theo Naessens laat de betekenis van zijn installaties graag aan de kijker over.

Mieke de Kok laat zich inspireren door de tekeningen van de jongste kinderen en maakt ‘koppoters’: figuren met een stevige kop op lange ranke poten. Annemiek van Bedem maakt figuratieve olieverfschilderijen. Haar onderwerpen zijn mensen, dieren, stadsgezichten en stillevens. Tijdens deze editie van Vreemde Gasten toont ze haar dierenportretten.

Hannah Blom maakt, geïnspireerd door natuur en architectuur, werk in metaal, veelal abstract: wandobjecten en objecten die vrij in de ruimte staan. Eigenlijk zijn het tekeningen in de ruimte. Willemijn van Dorp laat zich inspireren door stromend water. De magie van het eeuwige, tijdloze ritme en beweging is haar hoofdthema.

Mijke Marthe maakt kunst door wol te vervilten. Door middel van deze oeroude techniek creëert zij, naast kunstwerken aan de muur, ook bijvoorbeeld sieraden, bostaferelen, dierenmaskers en soepel vallende kledingstukken. Mijke wil met haar kunst de schoonheid en kwetsbaarheid van mens en natuur laten ervaren.

Wilhelmina Huysman maakt eigentijdse sieraden met een klassieke uitstraling. Ze worden veelal gehaakt van zilveren en gouden draden en gecombineerd met prachtige geslepen edelstenen, camee’s en zoetwaterparels.

In het werk van Magdalena de Coninck tref je flarden aan van imaginaire landschappen, stille getuigen uit een ver verleden, mysterieus of visionair. Haar stijl is expressief, vrij, lyrisch organisch of abstract figuratief. Het werk van Ineke van Vliet bestaat uit objecten, installaties, mixed media en collages, vaak in series. Ze vindt haar inspiratie in de natuur, persoonlijke geschiedenissen, herinneringen en verzameldrang. Waar mogelijk hergebruikt ze bestaande materialen.

Cathérine Schoenmakers maakt constructies van textiel, waarmee ze verhalen vertelt die sociale constructies of milieukwesties blootleggen. In het werk van Gemma Oosterhof staat het thema kwetsbaarheid centraal. In het werk van Rini van Breukelen gaat het om terugkerende vormen en patronen. Inspiratiebron is de natuur waarin deze vormen en patronen te herkennen zijn. Gerlina Pols werkt het liefst met textiel, foto's en vindsels uit de natuur. Met haar kunst wil ze inspireren en verbinden.

In haar werk combineert Sabine van Erkel verschillende technieken: collage, olieverf, acryl, grafische technieken, fotografie en sjablonen. Zij gebruikt bijvoorbeeld oude kranten en schuift zodanig met de structuren van platte teksten, koppen en kolommen dat er nieuwe vormen ontstaan, vooral menselijke figuren.

Expressie en spontaniteit zijn de belangrijkste drijfveren in het werk van German Jimenez, waarbij de natuur nadrukkelijk aanwezig is. Hij probeert de realiteit weer te geven door wat hij ziet en ervaart, niet als een dagelijkse spiegel maar als een soort “recycling” vanuit een nieuw en ander perspectief en ervaring.

Caroline Eier werkt van abstract tot figuratief. Zij improviseert op de etsen van Rembrandt en het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci.

De schilderijen van Hanna Salonen zou je symbolisch of sprookjesachtig figuratief kunnen noemen.

Martha Goedings maakt vaak portretten, gebaseerd op oude foto’s . Ze schildert, doet er nog een laag overheen en haalt ze weer uit de verf. Het werk van Trudy de Mooy gaat over Reizen (de wereld, het landschap, de straten en steegjes) en Thuiskomen (veiligheid, solide, stoer).

Anneke Adema heeft zich laten inspireren door bamboe. Anneke Koster schildert landschappen, open ruimtes, steden, straten, industrieterreinen uit verschillende tijden.

Margreet Dijkstra maakt veelal tweedimensionale werken. Har werk is vaak een combinatie van botanische figuren en geometrische vormen. Jet Kunz laat in haar serie ‘Dirigenten’ zien hoe een dirigent zijn of haar vertaling van de muziek overdraagt aan het orkest. Karen Pompe vertelt door middel van gerecyclede materialen, oude foto’s, papier, textiel, naald en draad haar verhaal over dieren, bloemen en planten waar het niet goed mee gaat.

De serie 'Sporen' laat de vergankelijkheid zien van het leven. De foto’s laten het lege huis zien waar de ouders van Jan Kees Helms hebben gewoond. Aan de hand van indrukken in de vloerbedekking en kleurverschillen is te zien waar meubels hebben gestaan. Zijn ouders zijn overleden en het huis is leeg en krijgt een andere bestemming. In die tussentijd is de overgang van oud naar nieuw te zien.

Jan Kees Helms exposeert op Valkestraat 6.

Website van de kunstenaar

De ‘lichtobjecten’ van Harry Spenkelink zijn gemaakt van papierporselein. Door de open structuur kan zowel het dag- als kunstlicht met het werk spelen en verandert het steeds van verschijningsvorm. Het zijn daardoor dynamische kunstwerken.

Het werk van Lia Kok ademt een wat nostalgische poëzie, contemplatie en (ingehouden) emotie. Ze is aan de slag gegaan met organische vormen die direct of meer indirect verwijzen naar de natuur. Adriana Nichting werkt meestal met klei, maar ook wel met andere materialen te combineren. Zij geeft vorm aan de dingen die haar treffen in deze wereld en wil haar ervaringen delen met anderen.

Mary Splinter creëert keramische kunstwerken. Het zijn meestal arbeidsintensieve, met de hand gevormde objecten, geïnspireerd op de overvloedige schoonheid van de natuur.. Ze zoekt voortdurend naar de grenzen van wat technisch mogelijk is.

Laura Dinant laat zich graag inspireren door het stadslandschap van Amersfoort en door alles wat ze tegenkomt wanneer ze onderweg is. Ze is gefascineerd door kleine schijnbaar nutteloze gebouwen zoals elektriciteitshuisjes. Daarnaast laat ze graag het bijzondere zien van alledaagse en gewone plekken. Henriëtte Coppes wordt gegrepen door het afvalprobleem. Ze zoekt zij materiaal dat ze een tweede leven kan geven. Zij zaagt stapels tijdschriften met de zaagmachine, verbindt de stapeltjes papier met touw, metaal of textiel en bewerkt ze met verf en verharder. Zo ontstaat werkt dat past binnen haar abstract-geometrische beeldtaal. Dineke Groenhof Blaauw schildert met grote penselen op dun Aziatisch papier. Ze laat zich leiden door muziek, ze schildert de muziek die zij hoort en verwacht dat de essentie van de muziek in haar inkten terechtkomt.

Harbert Booij werkt naar de realiteit, soms direct, soms indirect, gebruik makend van zijn fantasie. Hij schildert portretten, figuren, situaties, vlinders en landschappen. Carolien Magnus werkt vooral in steen maar ook in hout. Haar werk is abstract of geabstraheerd figuratief. Daarbij gaat ze uit van wat de vorm van het materiaal al in zich heeft en zoekt naar grote lijnen en spanning tussen vlakken en rondingen.

Doke Melman heeft een voorkeur voor eenvoudige composities en subtiele kleurcontrasten. In haar schilderijen laat ze achterwege wat teveel, te gedetailleerd en te ingewikkeld is. Daardoor wint het beeld aan kracht.

Lies Blom wordt geïnspireerd door Aruba, waar ze als kind naartoe verhuisde. Het is een terugkerend Aruba. Ze kwam uit een dorpje op de Veluwe en keek haar ogen uit. De sfeer en de mensen uit thema in haar werk. Daarnaast is zij geboeid door de diversiteit aan mensen in het algemeen en houdt zij van kleur. Het werk van Merlijn is altijd gebaseerd op vormen uit de natuur. Zij zoekt de grens op van het materiaal en combineert verschillende technieken.